سید مجتبی ثمرههاشمی مشاور دولت دهم، در گفتوگو با فارس، توافقنامه هستهای ژنو را با پیمان۱۹۱۹ ایران و انگلیس مقایسه میکند و معتقد است که این توافق در نگاه اول به نفع مردم ایران است اما استقلال کشور را زیر سوال میبرد.
وی سپس در توجیه مدعای خود، با تاکید بر اینکه حق هستهای ایران در توافقنامه ژنو درنظر گرفته نشده، ادامه می دهد: «در مقدمه توافقنامه ژنو آمده است که این راه حل جامع ایران را قادر میسازد تا به طور کامل از حق خود از انرژی هستهای برای اهداف صلحآمیز بر اساس مواد مرتبط در معاهده NPT و در تطابق با تعهدات خود در این معاهده از آن بهرهمند شود. هیچ نکتهای در این پیمان نباید به گونهای تفسیر شود که حق مسلم همپیمانان را در انجام تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هستهای برای مقاصد صلحآمیز تحت تأثیر قرار دهد.»
وی در اینباره میافزاید: «خوب تا اینجا مثبت به نظر میرسد اما میبینیم که در ادامه توافقنامه ژنو آمده است که این راهحل جامع در برگیرنده یک برنامه غنیسازی است که توسط طرفین تعریف شده و با محدودیتهای عملی و اقدامات شفافساز برای کسب اطمینان از ماهیت صلحآمیز این برنامه است؛ یعنی در همینجا بند فوق الاشاره نقض شده و حقوق هستهای محدود شده است زیرا که گفته شده باید توسط طرفین تعریف شود. خوب، غربیها برنامه هستهای ایران را چگونه میخواهند تعریف کنند و به چه تعریفی قانع هستند؟»
ثمره هاشمی با دفاع از عملکرد دولت احمدینژاد در بحث هستهای میگوید: «در گذشته هر تحریمی که آمریکاییها انجام میدادند ایران در مقابل آن یک اقدام عملیاتی در پیشرفت هستهای داشت و اینها کم کم انباشته شده بود تا آنجا که به تولید غنیسازی ۲۰ درصد و تولید صفحه سوخت رسید. حتی ایران سانتریفیوژهای نسل جدید را تولید کرد اما امروز نمیشود طبق توافقنامه پیشرفتهای هستهای را توسعه داد در حالی که تحریمهای جاری غربیها همچنان ادامه دارد و تحریمهای جدیدی را هم بعد از توافقنامه به اجرا گذاشتند.»