محمود جاپلقی

روز جمعه مراسم یادبود مرحوم پدر فرمانده اسبق ناجا در مسجد نور شرکت کردم از ابتدا مراسم تا نیم ساعتی که توفیق حضور داشتم قریب 50 نفر آمدند چندتایی هم تاج گل معمولی آورده بودند بعد شنیدم کم کم تعداد بیشتری آمدند همان جا به یکی از دوستان گفتم اگر ایشان هنوز فرمانده نیروی انتظامی بودند وضعیت جور دیگری بود و مسجد از جمعیت پر ،  اما دوستان محاسبه گر شده اند و فقط بخاطر رفاقت و بدون چشمداشت وقت تلف نمیکنند اتفاقا روز شنبه نیز همان مسجد در ختم پدر یکی از معاونین شهردارکه از همکاران سایق بود رفتم از اول مجلس بودم از ابتدا تا 20 دقیقه ایی که حضور داشتم مسجد کاملا پر شد و بعد از رفتنم نیز چندین بار پر و خالی شد ، شدیدا جنب و جوش و تلاش بود که به صاحب عزا خودی نشان دهند ، تاج گلهای زیادی قیل از شروع مجلش با وانت آمده و از اول خیابان مسجد در دو طرف خیابان و راهرو و داخل مسجد چیده شده بود ارتفاع بیشتر آنها بیش از 3 متر و معلوم بود قیمت زیادی دارند حدودا قریب 100 تاج گل و روی هرکدام هم اسم یک شرکت طرف قرارداد با شهرداری یا ادارات و شهرداریهای تابعه نوشته و عرض اندام میکردند مطمئنم اگر صاحب عزا از سمت خود حتی یکروز قبل کنار رفته بود بسیاری از این آدمها و تاج گلها حضور نداشتند . واقعا چه اتفاقی افتاده که اینطور شدیم ؟؟؟ چرا فکر میکنیم اگر مقامات را تکریم و کرنش نکنیم نمیتوانیم زندگی کنیم ؟ البته حتما اینطور می پسندند که رونق دارد .