به راستی این فاجعه را چه می توان نام نهاد؟ فردی با شعارهای پاک و انقلابی و با وعده مبارزه با فساد سر کار می آید و روی مفسدین پیش از خود را سفید می کند! احمدی نژاد نوک پیکان طعنه هایش همیشه به فربه شده مالی فرادستان بود و ندا سر می داد که دست های فاسد را باید قطع کرد. سوال مشخص این است که آیا چنین اتفاقی جز«فساد» نام دیگری دارد؟ آیا او صداقت و شهامت این را دارد که همان احکامی را که برای دیگران صادر می کرد برای خود صادر کند؟
سرویس سیاسی «فردا»:
شعار عدالت به عنوان شعار اصلی دولت نهم و دهم مطرح شده و سال‌هاست بود دولت احمدی نژاد با این شعار به عدالت‌ورزی به سبک خودش می‌پرداخت. این دولت با تاکید بر مفهوم عدالت، رفتارهای اجتماعی و سیاسی را خویش را توجیه کرده و روند اقتصادی کنونی را پدید می‌آورد. شاید بتوان تورم شدید کنونی را نیز ماحصل سبک نگاه احمدی نژاد و دولتش به عدالت و گسترش آن دانست. این دولت عملاً به عدالت نگاه توزیعی داشت و تفکر تولیدی را چندان اجرایی نکرد. همین مطلب نیز باعث شد در دولت احمدی نژاد توزیع فقر را شاهد باشیم و تمام و تلاش دولت برای پویایی سازی پایین‌ترین دهک‌های اجتماعی باشد نه آنکه به جمیع ملت توجه شود
