انتخابات 92 به نظر من یک «نه» بزرگی به اصولگرایان بود. میشود گفت که این نه بزرگ مردم، هم به عملکردها و هم به سیاستهای آنها بود. در انتخابات 92 ضمن تاثیر شخصیت و موضع خوب آقای روحانی توجه خاصی هم به مظلومیت آقای هاشمی از سوی مردم شد. همچنین باید اذعان کرد که توجه خاص مردم به گفتمان اصلاحطلبی و اصلاحطلبان در انتخابات 92 مشهود بود. مردم همیشه دنبال این هستند که بدانند مسئولان و دستاندرکاران چطور عمل میکنند. نه این که چطور حرف میزنند، یا این که طرز تفکرشان چیست. طرز تفکر موقعی میتواند خوب تلقی شود که خوبی عمل برای مردم محرز شود. آن وقت است که طرز تفکر هم توسط مردم مورد استقبال قرار میگیرد. ضمنا در انتخابات 92 وزن جناحها و زیرمجموعه جناحها کاملا مشخص و هویدا شد و خواست عمومی هم در این انتخابات کاملا معلوم شد. در این انتخابات کاملا مشخص شد که مردم به اصلاحطلبی و اعتدالگرایی گرایش دارند. این انتخاب مردم نشان داد که آنها به شرایط بازتر سیاسی در کشور و آزادیهای مصرح در قانون و بهبود وضع اقتصادیشان علاقمند هستند.