يکي از مسائل مهمّي که بايد مورد بحث قرار گيرد، کيفيّت نزول و تجلّي قرآن کريم است. خداي سبحان در سوره مبارکه «قدر» ميفرمايد که ما قرآن را در شب قدر نازل کرديم (إنا أنزلناه في ليلة القدر)[۱] و در جاي ديگر نزول قرآن را در شبي مبارک ميداند: (حم* والکتاب المبين* إنا أنزلناه في ليلة مبارکة إنّا کنّا منذرين)[۲] جمع اين دو آيه و برخي آيات ديگر، نشان ميدهد که قرآن کريم به صورت دفعي در شب مبارک قدر نازل شده است.
از سوي ديگر، تاريخ مسلّم و شأن نزول آيات، نشانگر آن است که قرآن، به صورت تدريجي و طي بيست و سه سال نازل شده است و در خود قرآن نيز آياتي بر نزول تدريجي اجزاي آن تصريح دارند. در آيه کريمهاي فرموده است: (وقرانا فرقناه لتقرأهُ علي الناس علي مُکثٍ ونزلناه تنزيلاً)[۳] يعني، قرآن را متفرق نازل کرديم تا تو آن را به تدريج دريافت و به تدريج بر مردم تلاوت کني و در آيه کريمه ديگري، اعتراض کافران را بيان ميفرمايد که ميگفتند چرا قرآن بر تو، مانند تورات موسي، يک باره نازل نشده است؟ (وقال الذين کفروا لولا نزل عليه القرآن جملةً واحدة)[۴]. خداي سبحان در جواب اين اعتراض، خطاب به رسول اکرمصلي ا... عليه و آله و سلم ميفرمايد: (کذلک لنثبت به فؤادک ورتلناه ترتيلا)[۵] يعني نزول تدريجي قرآن، براي تثبيت قلب تو است.