خاک ایران یکسر از دکتر پر است         هرکه دکتر نیست نانش آجر است
ملک ایران سرزمین دکتران                 این‌قدر دکترنباشد در جهان
شهر دکتر، کوچه دکتر، باغ دکتر ک       بک دکتر، فنچ دکتر، زاغ دکتر
عابران هر خیابان دکترند                   دانه‌های برف و باران دکترند
هم وزیران هم مدیران دکترند             یشتر از نصف ایران دکترند
هرکه پستی دارد اینجا دکتر است       دیپلم ردی‌ست، اما دکتر است
هرکه رد شد از در دانشکده              یا گرفته دکتری، یا دکتر است
شعر نو مدیون دکترها بُوَد                 و ندانستی که نیما دکتر است؟
شاعر تیتراژهامان دکتر است              مجری اخبار سیما دکتر است
در جهانی که پر است از نابغه          دکتری چندان ندارد سابقه
بی‌سبب افسرده‌ای، غم می‌خوری     سرزمین ماست مهد دکتری
خط‌مان وقتی شبیه میخ بود             ای‌بسا دکتر در آن تاریخ بود
این‌همه آدم که در عالم نبود             آدمی کم بود و دکتر کم نبود
من نگویم، شاعران فرموده‌اند           رخش و رستم هردو دکتر بوده‌اند
شاعران از رودکی تا عنصری             بی‌گمان دارند هریک دکتری
شعله‌های عشق چون گر می‌گرفت     آتشی در خیل دکتر می‌گرفت
عشق با دکتر نظامی قصه‌گو             عشق با دکتر سنایی رازجو
عارف شوریده دکتر مولوی                 نام پایان‌نامه او مثنوی
حافظ و سعدی و خواجو دکترند          سروقدان لب جو دکترند
وحشی و اهلی و غیره دکترند          تاجر و دهقان و کاسب دکترند
بحث‌های جعل مدرک نان‌بری‌ست       بهترین سرگرمی ما دکتری‌ست
عده‌ای مشغول دکترسازی‌اند            عده ای مشغول دکتر بازی اند