مهم‌ترین دلیل شکست اصولگرایان در انتخابات را می‌توان تشتت دانست. آنان با بیش از چهار نامزد وارد انتخابات شدند و این چهار نامزد به جای تقویت دست به تخریب یکدیگر زدند. درواقع می‌توان گفت اختلاف بین فعالان جریان اصولگرایی در انتخابات سال 92 عریان شد.
انتخاب محمود احمدی‌نژاد در دور دوم انتخابات سال 84 درواقع آغازی بود برای شروع اختلاف بین فعالان جریان اصولگرایی. احمدی‌نژاد از جنس آنان نبود و یا اگر بود بعدها فاصله گرفت. شاید شعارهایی می‌داد و مطالبی را مطرح می‌کرد که خوشایند جریان اصولگرایی بود و بعضی از بزرگانشان آن شعارها و حرف‌ها را دنبال می‌کردند و می‌خواستند محققشان کنند، اما زمان نشان داد که احمدی‌نژاد از اصولگرایان فاصله بسیار دارد. حضور او در جمع اصولگرایان اگر نتوانست شعارها را محقق کند، توانست بر اختلافات دامن زند و آن‌ها را برجسته کند.
درواقع بهترین عبارت را در این‌باره سعید حجاریان، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در گفت‌وگو با تسنیم بیان می‌کند. او عنوان می‌کند که «جریان راست از هم پاشیده است.» این فعال اصلاح‌طلب این از‌هم‌پاشیدگی جناح راست را بد می‌داند و از ناطق‌نوری، علی لاریجانی و حتی باهنر و مرتضی نبوی می‌خواهد که کمک کنند تا جناح راست خود را جمع‌و‌جور کند و اختلافات را کنار بزند.